Bardzo polecany jako pierwsze zwierzątko dla dziecka powyżej 7 lat. Chomiki dżungarskie powinno trzymać się pojedynczo, samce oswajają się lepiej od samiczek. Występują w kilku odmianach kolorystycznych. Można nauczyć je przychodzenia na zawołanie i reagowania na imię. Zwierzęta dla dzieci – jak wybrać pierwszego czworonoga Bez względu na to, czy mówimy o psach, kotach, chomikach czy świnkach morskich – każde z tych zwierząt może być przyjacielem marzeń naszych dzieci. Czworonogi są doskonałymi kompanami zarówno w czasach radości jak i smutku. Oswojone zwierzęta to często wieloletni, oraz wierni towarzysze naszych pociech, a troska o pupila rozwija i uczy je ważnych zasad moralnych. Jednak nie w każdych warunkach i nie każde zwierzę można zostawić pod opieką dziecka. Wiek oraz warunki mieszkaniowe w dużej mierze kształtują wasze możliwości przygarnięcia jakiegoś stworzenia. Aby mieć pewność, że dzieci i zwierzęta będą czuły się dobrze i bezpiecznie w swoim towarzystwie, należy przed wyborem pupila zwrócić uwagę na kilka istotnych kwestii. W tekście: Jak rozpoznać i ocenić dojrzałość do opieki nad czworonogami? Zwierzę, a wiek dziecka W jaki sposób przygotować podopiecznych do troski o zwierzęta? Dzieci i zwierzęta – jak rozpoznać, że moja pociecha dojrzała do posiadania pupila? Jeśli masz poczucie, że moglibyście co tydzień chodzić do zoo, a wakacje na wsi z obowiązkowym zwiedzaniem pobliskich zagród wydają ci się oczywiste, to nie ma się co dziwić, że myślisz o posiadaniu własnego zwierzaka. Pytanie tylko, czy twoje dziecko jest już gotowe, aby wziąć odpowiedzialność za żywe stworzenie? Pierwsze zwierzątko dla dziecka – grupy wiekowe Poszukując odpowiedniego pupila dla swojego kilkulatka[1], możesz w pierwszej kolejności zasugerować się przyjętymi przez nas grupami wiekowymi, które określają zdolność do samodzielnej opieki nad danym rodzajem zwierzęcia: 3-6 lat: w tym wieku dziecko nie jest jeszcze w stanie przejąć pełnej odpowiedzialności za swoje zwierzątko, ale może powoli przyzwyczajać się do posiadania pupila. Jego kontakt ze zwierzętami warto rozpocząć od zaznajomienia z kotami lub świnkami morskimi. Małe dzieci powinny jednak pozostawać pod stałą opieką swoich rodziców, nawet jeśli zostają w towarzystwie oswojonych i łagodnych zwierzaków. 7-9 lat: dzieciaki w wieku szkolnym mogą już swobodnie wyręczać swoich rodziców w wielu czynnościach związanych z opieką nad zwierzętami. To doskonały moment, aby zaznajomić się z głównymi obowiązkami, takimi jak karmienie pupila. W celu odmierzania porcji karmy i określaniu odpowiedniej pory jej podawania, dziecko musi mieć podstawową wiedzę na temat liczb i znać się na zegarku. Od 10 lat: starsze pociechy mogą przejąć już większą część zadań związanych z utrzymaniem zwierząt domowych. W wieku 11-12 lat nastolatek jest już w stanie samodzielnie wyprowadzić psa. Rozumie także znacznie lepiej różne potrzeby i zachowania zwierząt. Nastolatek wie już, że niektóre zwierzęta nie będą chciały się z nim bawić, bo prowadzą nocny tryb życia lub niełatwo je oswoić. Zanim zdecydujesz się na posiadanie zwierzątka, upewnij się, że nikt z domowników nie ma alergii. Pamiętaj, że to nie tylko uczulenie na sierść psa lub kota. Źródłem problemów mogą być choćby roztocza albo nawet ściółka do terrarium wykorzystywana w hodowli gryzoni. Zanim zdecydujesz się na posiadanie zwierzątka, upewnij się, że nikt z domowników nie ma alergii. Pamiętaj, że to nie tylko uczulenie na sierść psa lub kota. Źródłem problemów mogą być choćby roztocza albo nawet ściółka do terrarium wykorzystywana w hodowli gryzoni. Odpowiedzialność dziecka – jak rozpoznać, że mój kilkulatek jest gotów zaopiekować się swoim zwierzątkiem? Nasze rady bazują na znanych i ogólnie przyjętych doświadczeniach związanych z ruchowym i intelektualnym rozwojem dziecka, które bezpośrednio przekładają się na zachowanie wobec zwierząt. Szkraby mają jeszcze słabo rozwiniętą motorykę.[2] Z tego względu ich ruchy będą nieporadne i mogą zaszkodzić pupilowi. Poza tym należy zwrócić szczególną uwagę na indywidualny poziom emocjonalny dziecka. Następujące pytania mogą pomóc ci ustalić, czy twoja pociecha jest już gotowa do przejęcia odpowiedzialności za pupila: Twoje dziecko samo sprząta swój pokój? Czy twój szkrab bez przypominania pamięta o myciu rąk? Jeśli się na coś umówiliście, czy twoja pociecha dotrzymuje danego słowa? Czy twój syn lub córka rozumieją różnicę między zabawą a odpoczynkiem? Zwróć uwagę na to, by twoja pociecha obchodziła się ze zwierzakiem z koniecznym wyczuciem. Nie powinna go zbyt mocno łapać lub ciągnąć za futro. Mogłoby to doprowadzić do nieoczekiwanej reakcji ze strony pupila. Pokaż więc swojemu dziecku, jak należy dotykać i głaskać zwierzęta. Im szybciej nauczysz malca dobrego zachowania, tym lepsze relacje między domownikami a zwierzęciem uzyskasz. Sprawisz, że zwierzę będzie czuło się bezpiecznie w waszym towarzystwie. Zwierzę a wiek dziecka – od którego roku życia można powierzyć komuś czworonoga? Wybierając odpowiednie zwierzątko do domu musisz pamiętać nie tylko o cenie kupna lub adopcji, kosztach związanych z utrzymaniem albo o czasie poświęconym na opiekę. Powinniście przede wszystkim pomyśleć o tym, że nie każde zwierzątko lubi głaskanie i nie da się łatwo oswoić. Zwracając uwagę na te cechy, można wyszczególnić następujące grupy i kategorie zwierząt domowych: Pies lub kot jako zwierzątko domowe dla dziecka Dzięki skłonności do zabawy, dużej pokory i niezwykłej wierności, pies jest idealnym towarzyszem człowieka. Odpowiednia tresura i opieka pozostają co prawda w rękach rodziców, ale nawet małe dzieci mogą pod bacznym okiem rodziców głaskać i bawić się z oswojonym czworonogiem. Jako rodzic zwróć uwagę, aby żadne z nich nie przesadzało podczas zabawy. Pamiętaj, że opieka nad psem może być bardzo czasochłonnym zajęciem. Dlatego powinniście zaplanować co najmniej kilka godzin dziennie, które poświecicie waszemu pupilowi. Małe dzieci nie mogą samodzielnie opiekować się psem, ale na pewno wyręczą cię z części zadań, jeśli je tego nauczysz. Nastolatek powinien stopniowo przejmować podstawowe obowiązki – może chociażby wychodzić z psem na spacery.[3] Koty potrafią być równie ufne i otwarte na pieszczoty, jednak przy tym nieco bardziej niezależne niż psy. Dumny i suwerenny kiciuś sam zdecyduje czy pozwoli się pogłaskać. Na pewno nie będzie łatwo zmusić go do przytulania, jeśli sam nie będzie tego chciał.[4] Zanim twoje dzieci zaczną zabawę z kotem, powinny zrozumieć, że muszą być bardzo cierpliwe. Nie należy oczekiwać od zwierzaka, że ten od razu będzie chciał się z nimi zaprzyjaźnić. Może nawet niespodziewanie i nieprzychylnie zareagować na niechciane próby zabawy. Z reguły koty domowe pozwalają się pogłaskać i może to robić nawet przedszkolak, o ile pozostaje w tym czasie pod opieką rodzica. Podczas zabawy warto zachować bezpieczną odległość. Doskonale sprawdzi się zawieszona na żyłce zabawka, którą można poruszać z dystansu. Jak bardzo będzie lubił zabawę dany kot, zależy od jego indywidualnego charakteru. Pies Kot Zalecenia wiekowe Od 10-11 roku życia Od około 6 roku życia Odpowiednie dla małych dzieci? Dziecko nie powinno zostawać samo z psem. Głaskanie i zabawy tylko pod okiem rodzica. Zabawy z kotem powinny mieć miejsce pod obecność rodziców. Wcześniej należy zademonstrować odpowiedni sposób postępowania z kotem. Czy nadaje się jako zwierzę domowe dla całej rodziny? Przyjazne, oddane i skore do zabawy zwierzę. Garnie się do ludzi, o ile nie czuje się osaczony. Łagodny i rozbrykany czworonóg, ale mimo wszystko chodzący własnymi ścieżkami. Z reguły lubi być głaskany, choć sam o tym decyduje. Czy można hodować pojedynczego osobnika? Tak, o ile poświęca się mu odpowiednio dużo czasu i pozwala mu się wybiegać. Tak, o ile kot wychodzi z domu. Jeśli jest zaś zwierzęciem niewychodzącym, to powinien mieć towarzystwo. Oczekiwana długość życia 8-16 lat 12-20 lat Terraria, miski z jedzeniem i legowiska powinny znajdować się w spokojnym miejscu. W ten sposób zwierzęta będą miały azyl, w którym mogą odpocząć, gdy nie chcą, by im przeszkadzano. Terraria, miski z jedzeniem i legowiska powinny znajdować się w spokojnym miejscu. W ten sposób zwierzęta będą miały azyl, w którym mogą odpocząć, gdy nie chcą, by im przeszkadzano. Małe zwierzęta odpowiednie dla dzieci Gryzonie są co prawda małe i puszyste i nie potrzebują tyle miejsca co psy lub koty, ale nie koniecznie są łatwe w utrzymaniu. Właściwa hodowla – czyli zgodna z ich potrzebami – nie zawsze jest taka prosta, jak mogłoby się to wydawać. Nie należy się tym jednak zrażać. Króliczki i świnki morskie są bardzo płochliwe, ale mimo swojej natury, można przyzwyczaić je do przebywania wśród ludzi.[5] Oswojony króliczek pozwoli się bez problemu pogłaskać, ale pamiętaj, że nie lubi być noszony na rękach. W ten sposób można utracić jego – z trudem zdobyte – zaufanie. Trzymane na kolanach i głaskane mogą zdębieć ze strachu. Reakcja taka jest często mylona z oswojeniem. Gryzonie doskonale nadają się, aby nauczyć twoje dziecko cierpliwości. Pokazując jak zdobywać zaufanie zwierzaka, uświadomisz mu, że są czynności, które wymagają czasu. A jego zaangażowanie zaowocuje przywiązaniem. Twoje dziecko niewątpliwie będzie rozpierała duma, gdy jego pupil zacznie jeść mu z ręki. Starsze dzieci i nastolatki mają już nieco więcej cierpliwości i pojęcia o potrzebach małych zwierząt. Z tego względu gryzonie są bardzo popularne wśród tej grupy wiekowej. Aby dzieci dobrze opiekowały się tymi zwierzakami, muszą jak najwcześniej poznać ich zwyczaje oraz sposób bycia. Tak unikniemy niepotrzebnego stresu u tych czworonogów. Świnki morskie Króliczki Chomiki Zalecenia wiekowe Od około 8 roku życia Od około 10 roku życia Od około 14 roku życia Cechy szczególne Duża potrzeba ruchu. Mogą być hodowane w wolnych wybiegach Bardzo ruchliwe. Mogą być hodowane w wolnych wybiegach Żerują nocą. Potrzebuje odpowiednią przestrzeń do ukrywania się, zakopywania i budowania legowiska Co można z nimi robić? Obserwować i karmić Obserwować, karmić i głaskać Obserwować i karmić Czy można hodować pojedynczego osobnika? Nie. Potrzebują towarzystwa innych świnek morskich Nie. Potrzebują towarzystwa innych świnek morskich Tak Oczekiwana długość życia 5-8 lat 8-10 lat 2-4 lata Nawet jeśli obchodzimy się w należyty sposób z naszymi pupilami, to małe zadrapania lub ugryzienia są nieuniknione. Także powierzchowne zranienia należy odpowiednio zdezynfekować i opatrzyć, aby nie wdało się w nie zakażenie. Nawet jeśli obchodzimy się w należyty sposób z naszymi pupilami, to małe zadrapania lub ugryzienia są nieuniknione. Także powierzchowne zranienia należy odpowiednio zdezynfekować i opatrzyć, aby nie wdało się w nie zakażenie. Ptaki, rybki i egzotyczne zwierzęta a dzieci Wszystkie zwierzęta potrzebują jak najwięcej przestrzeni. Popularne ptaszki, takie jak papużki faliste i kanarki – pomimo swoich rozmiarów – także potrzebują dość dużo miejsca, aby móc swobodnie latać. Wprawdzie większość udomowionych ptaków jest bardzo radosna i „gadatliwa“, ale żadne z nich nie lubi być dotykane. Podobnie jak rybki, które nadają się tylko do obserwowania. Obserwowanie życia w akwarium jest dla wielu osób relaksujące, ale nasze dzieci na pewno szybko się tym znudzą. Dużo ciekawsze byłyby zwierzęta egzotyczne, jednak tych – z powodu skomplikowanych warunków hodowli i niebezpieczeństwa dla życia i zdrowia – nie polecamy[6]. Posiadanie zwierzątka – jak nauczyć dziecko odpowiedzialności? Dzień, w którym sprowadzacie nowego członka rodziny, jest wyjątkowy – zarówno dla dzieci jak i dorosłych. Nasze pociechy nauczą się dzięki zwierzakowi odpowiedzialności i wyrozumiałości wobec innych. Oto kilka wskazówek, jak powoli uczyć dzieci troski o życie i wychowanie zwierzątka: Razem zdobywajcie informacje: czas poświęcony na opiekę nad zwierzęciem jest uzależniony od jego gatunku. Dowiedzcie się zatem jak najwięcej o hodowli waszego pupila i omówcie w rodzinnym gronie, jakie będziecie mieli zadania i jak się nimi podzielicie. Zastanówcie się też dobrze nad tymi długoterminowymi konsekwencjami posiadania pupila. Decyzja o przygarnięciu zwierzaka nie może być lekkomyślna. W końcu nowy członek rodziny zostanie z wami na trochę i będzie od was zależny. Zacznijcie od prostych zadań: niektóre aspekty opieki nad zwierzętami będą zbyt skomplikowane dla małych dzieci. Na przykład sprzątanie całej klatki królika nie należy do prostych zadań. Jednak napełnienie poidełka lub podanie karmy do miski nie powinno nastręczać zbyt wielu problemów nawet maluchowi w wieku przedszkolnym. Wesprzyj swojego malucha: dzieci – szczególnie na początku opieki nad zwierzętami – potrzebują pomocy rodziców. Z wiekiem będą jednak znacznie bardziej samodzielne. Pełną odpowiedzialność za niektóre zwierzęta, w zależności od swojej dojrzałości emocjonalnej, mogą przejąć już w wieku 10-12 lat. Zademonstruj właściwy sposób postępowania: warto – także w przypadku starszych dzieci – ciągle pokazywać jak obchodzić się ze zwierzętami. Pokazuj, jak dotykać i głaskać czworonogi. Wytłumacz, że nie wszystkie pupile lubią gdy się je nosi na rękach. Naucz dziecko także, kiedy nie powinno przeszkadzać zwierzakowi. Nie zapomnij również wspomnieć o właściwej higienie. Jako rodzic ponosisz odpowiedzialność nie tylko za swoje dziecko, ale także za to jak obchodzi się ono ze swoim pupilem. To na tobie spoczywa ostateczny obowiązek dbania o nowego członka rodziny. Nie bój się wymagać od dziecka wsparcia w tych zadaniach. Dzięki temu rozwinie swoją cierpliwość, poczucie obowiązku, a ty dowiesz się, czy możesz na nim polegać. Podsumowanie Posiadanie zwierząt domowych rozwija umiejętności manualne oraz poczucie odpowiedzialności dziecka. Dobrze sprawowana opieka wzmacnia poczucie własnej wartości każdego człowieka. Nasze dzieci zdobywając zaufanie swoich pupili, mogą poczuć się potrzebne. Pamiętaj jednak, że nie każdy gatunek nadaje się na pierwsze zwierzę. Jako rodzic musisz zagwarantować odpowiednie warunki do trzymania danego zwierzęcia w domu, a swoją pociechę stopniowo wprowadzać w świat opieki nad zwierzętami. W ten sposób spełnisz nie tylko życzenie swojego dziecka, ale sprawisz, że będzie się lepiej i szybciej rozwijało. Żródła: [1] [2] [3] [4] [5] [6] Źródła zdjęć: Zabawki interaktywne - Zwierzątka - Dla ucznia (6 lat) - porównanie cen akcesoriów dziecięcych w sklepach internetowych. Polecamy Spin Master Miz Bitzee Interaktywne Zwierzątko 6067790, Hasbro Furby Każde dziecko wchodzi w taki etap, kiedy zaczyna marzyć o zwierzątku. Ciągnie rodziców w stronę sklepów zoologicznych, zatrzymuje się przy każdym napotkanym psie czy kocie. A kiedy u koleżanki zobaczy akwarium czy klatkę nie daje żyć swoim rodzicom. Snuje się po domu i pyta „a kupiś mi chomika? Albo jipke mi kup mamusia!”. Rodzic staje w obliczu dylematu. Pojawia się mnóstwo pytań: czy to już odpowiednia pora, jakie zwierze kupić, czy dziecko da radę opiekować się nim lub choćby pomagać w opiece. Więc? Czy zwierzątko dla dziecka to dobry pomysł? Rozważmy wszystkie plusy posiadania zwierzątka oraz to jakie zwierzę nadaje się dla 3-4-letniego dziecka. Wybór nie będzie szalony. Jeśli decydujemy się na kupno zwierzaka dla malucha musimy zdawać sobie sprawę, że tak naprawdę to będzie NASZE zwierzę, NASZ obowiązek, NASZE zmartwienie i NASZ czas na jego obsługę. Maluch może co najwyżej przyglądać się i pomagać w prostszych czynnościach. Jeśli jednak jesteśmy świadomi, że bierzemy zwierzaka na siebie to już połowa sukcesu. Na początek zastanówmy się co to ma być za stworzonko. Kiedy na swoim profilu facebook zapytałam Was o zwierzątko dla dziecka odpowiedzi były różne. Celowo nie odpowiadałam na komentarze, żeby od razu nie ujawniać swojego stanowiska. Ujawnię je na końcu. Ale, jeśli już mamy takie zwierzątko kupować, to dla malucha i dla nas, najlepsze będą: kot pies chomik świnka morska króliczek O ile przy psie i kocie sprawa jest jasna i w większości domów to właśnie te zwierzaki można spotkać, o tyle reszta listy wybrana została celowo. To zwierzątka, które wymagają stosunkowo mało opieki i nawet jeśli zdarzy się nam wyjazd na 2-3 dni poradzą one sobie doskonale. Wystarczy zostawić czystą klatkę, kolbę i dodatkowe poidło z wodą. Wiem, bo miałam i świnkę i królika, nie raz wyjeżdżałam i dawały radę beze mnie (pogryzione kable to inna historia). Poza tym wychowanie dziecka ze zwierzęciem ma dużo plusów, takich jak: Nauka odpowiedzialności Jeśli jesteśmy konsekwentni to będziemy pilnować, aby dziecko, nawet najmłodsze, pomagało nam przy codziennych czynnościach jakie należy wykonać przy zwierzętach. Czesanie psa, wymiana żwirku u kota, trocin u chomika, wymiana wody do picia na świeżą czy karmienie. To wbrew pozorom trudne dla dziecka czynności. Dlatego jeśli chcemy, by uczyło się odpowiedzialności na małym stworzeniu – musimy mu pomóc i jednocześnie nie możemy odpuszczać. Nauka empatii Posiadając w domu zwierzę, trzeba często stawiać jego potrzeby ponad naszymi. Nie ważne, że na dworze zamieć czy ulewa, nie ważne, że jest 5 rano i chcemy spać – jeśli pies tego potrzebuje, trzeba z nim pójść na dwór. Kiedy trzeba posprzątać kuwetę, to nie kot musi poczekać, a kolega, z którym właśnie nasze dziecko chce wyjść na dwór. To pomaga w późniejszym kształtowaniu relacji międzyludzkich. Zmniejszanie stresu Tu wkraczają do akcji badania. Wskazują one, iż samo przebywanie w jednym pomieszczeniu z ukochanym zwierzakiem redukuje stres i obniża ciśnienie. Mając obok siebie futrzaka, którego w każdej chwili możemy pogłaskać, do którego możemy się przytulić, a nawet wygadać pomaga. Przerabiałam. A do tego takie zwierzę każdą tajemnicę zatrzyma dla siebie. Poczucie bezpieczeństwa Na pewno jest ono tym większe, im większe zwierze posiadamy. Nie wydaje mi się, żeby świnka morska zwiększała poczucie bezpieczeństwa. Ale już pies – tak. Gdyby nie owczarek na pewno nie byłabym taka spokojna, gdy mąż wyjeżdża na dłużej. Jednak kawał potężnego psiska, który nie akceptuje obcych na swoim terenie dużo daje. Korzyści zdrowotne Przede wszystkim – lepsza kondycja. Mając zwierzaka trzeba wychodzić z nim na spacer. Nie tylko z psem. Nie raz widywałam na spacerach fretki, króliki czy koty. Do tego lepsza odporność, ponieważ zwierzęta mają styczność z chorobami, z którymi człowiek nie posiadający pupila styczności nie ma. Radość i poprawa złego nastroju Kto chociaż raz wtulał się w sierść wie o czym mówię. Posiadanie zwierząt oddala od nas ryzyko takich chorób jak depresja. Zwierzak w domu daje poczucie bycia potrzebnym, jest to szczególnie ważne dla starszych i samotnych osób. Natomiast dzieci, które często mają zły humor „bo tak” przy zwierzaku szybciej sobie z nim radzą. Zwierzątko dla dziecka – PRZECIW Oczywiście, że muszą pojawić się również minusy posiadania zwierzaka. I będą to minusy głównie dla nas, rodziców. Dlaczego dla nas? Bo dziecko nie zdaje sobie sprawy, że opieka nad zwierzęciem to nie tylko zabawa i fajnie spędzony czas. Jakie więc są minusy posiadania zwierzęcia w domu? Koszty Zwierzę to nie pluszowa zabawka, która zdobi pokój. Zwierzę to dodatkowe koszty, które ponoszą rodzice. Szczepienia, odrobaczanie, niezbędne akcesoria, pokarm, zabiegi. W zależności od tego na jakie zwierzę się zdecydujemy koszty będą mniejsze lub większe, ale będą. Dziecko jest tylko dzieckiem, więc utrzymaniem zwierzaka nie będzie się przejmować, bo nie zdaje sobie sprawy z wartości pieniądza. Nie w wieku trzech lat. Brak mobilności Bo mając zwierzaka można zapomnieć o spontanicznych wyjazdach na dłuższy czas. Najpierw trzeba znaleźć kogoś, kto w czasie nieobecności zajmie się naszym pupilem. Nakarmi, zmieni wodę, wyprowadzi na spacer kilka razy dziennie. Nie jest to prosta sprawa, ponieważ każdy ma swoje zajęcia w ciągu dnia i nie rzuci wszystkiego, by doglądać naszego zwierzęcia. Bałagan Nie da się posiadać zwierzaka i nie posiadać bałaganu. Małe gryzonie robią dookoła klatki taki syf, że można być zaskoczonym. Kiedy stwierdzą, że trociny są już nieświeże to bez skrępowania wykopują je poza klatkę. I co z tego, że zmieniane dwa dni temu. Do tego zwierzaki linieją, nawet te najmniejsze. W całym domu pełno jest sierści, włazi ona w każdy zakamarek i nawet do talerza trzeba spojrzeć trzy razy, bo można się zdziwić. Zniszczenia Trzeba się liczyć z tym, że pies zje ulubioną zabawkę dziecka, kot nasika do szafy, a gryzonie prędzej czy później dopadną jakiś smaczny kabel. Pies, który zza drzwi usłyszy coś niepokojącego jest w stanie tak je zdrapać, że nadają się jedynie do wymiany. Świnka morska znajdzie taki kąt na załatwienie swoich potrzeb, że aby posprzątać, będziecie musieli odsuwać połowę mebli. Długość życia Tak, to jednak minus. Wiem, że koty potrafią żyć nawet po 20 lat, mój pies ma obecnie 14 i jest w świetnej formie, świnka miała 8. Teoretycznie nie jest to długo, w stosunku do naszego życia to ledwie wycinek. Jednak to czas wystarczający do tego, by mocno się przywiązać. Kiedy okaże się, że chomik przeżył dwa lata, nasze dziecko będzie z nim już na tyle związane, że ciężko będzie pogodzić się ze stratą. To nie są łatwe emocje. Ryzyko alergii Tego nigdy nie wiemy, teoretycznie dziecko nie ma alergii na żadne zwierzaki, ale to może się zmienić podczas dłuższego przebywania z nimi. Ja, kiedy miałam 20 lat, nabawiłam się alergii na króliki. Nie mogę z nimi przebywać w jednym pomieszczeniu, od razu kłują mnie oczy i mam ogromny katar. Jeśli nasze dziecko nagle dostanie alergii, to na nas spoczywa ciężar wyjaśniania, dlaczego musimy oddać zwierzątko komuś innemu. Warunki lokalowe To może być i plus i minus, jednak mając małe mieszkanie ciężko zdecydować się na zwierzątko. Zwierzę to żywa istota i potrzebuje ruchu. Nawet jeśli zdecydujemy się na małego gryzonia musimy być świadomi, że nie może on być zamknięty w klatce cały dzień. Musi mieć miejsce do rozprostowania mięśni i ruchu. Zwierzątko trzymane tylko w klatce nie będzie szczęśliwe. Zwierzątko dla dziecka – PODSUMOWANIE Decyzja o zakupie zwierzęcia dla dziecka nie jest łatwa. Nawet, gdy czarno na białym wypiszemy plusy i minusy. Nawet jeśli jesteśmy świadomi z czym to się wiąże. Do tego dochodzi maluch, który nie wytrzymuje dnia bez proszenia o zwierzaka. Jeśli sami „czujecie”, że chcecie, aby do waszej rodziny dołączył nowy członek, to wybór jest prosty. Jeśli bierzecie na klatę wszystkie za i przeciw, wybór jest prosty. Jednak jeśli po przeanalizowaniu powyższych punktów nadal nie jesteście pewni, to odłóżcie decyzję na później. To, że maluch chce dostać zwierzątko, nie oznacza wcale, że musi je mieć już teraz. U nas w domu nie pojawi się nowe stworzenie. Na pewno nie teraz. Od kilku dni tłumaczę małej na czym polega posiadanie zwierzątka. Żeby lepiej to zrozumiała ma za zadanie codziennie pomagać mi przy naszym psie. A przy owczarku długowłosym jest co robić. Codzienne czesanie, zwłaszcza teraz, gdy temperatury są wysokie. Codzienna wymiana wody, przygotowanie jedzenia, wspólna zabawa. I chociaż dla Rozalki to głównie zabawa, to bywają dni kiedy mówi, że woli iść na trampolinę niż czesać Miśka. Są dni, kiedy to pies chce się z nią bawić, a ona nie ma na to nastroju. Nie dziwi nie to, w końcu to tylko 3-letnia dziewczynka. Nie można od niej wymagać cudów. Dlatego właśnie nie dam się prośbom. Jeszcze nie teraz. A Wam bardzo dziękuję za wszystkie wypowiedzi na ten temat. Kiedy zapytałam o zwierzątko dla dziecka na profilu Dzieciorki odzew był. Każdy/każda z Was ma inne zdanie, inne zwierzaki preferuje, szanuję Wasze decyzje, zarówno te o posiadaniu jak i nieposiadaniu zwierzaka. Wiem, że każdy z Was robi to co uważa najlepsze dla siebie i swojej rodziny. I tego się trzymajmy! . . . . ************************************************************************************************************ Jeśli spodobał Ci się ten wpis będzie mi niezmiernie miło, gdy zostawisz po sobie ślad i udostępnisz go dalej. Zapraszam do śledzenia mojego profilu na facebook oraz instagram. Jakie więc zwierzę dla dziecka wybrać? W tym przypadku dobrym rozwiązaniem mogą okazać się: rybki, patyczaki, chomiki, króliki. Może pora uzupełnić zapasy karmy dla swojego pupila? Sprawdź promocje:-15% NA KARMY WETERYNARYJNE, BRAK minimalnej wartości zamówienia!
Dołączył: 2011-02-11 Miasto: Idzików Liczba postów: 1320 26 listopada 2012, 17:57 Chciałabym kupić jakieś zwierzątko dla syna. Już z nim o tym rozmawiałam i wyraził chęć, ale nie wiem jakie . Na pewno odpada pies i kot. Zastanawiam się nad chomikiem , co myślicie o tym albo może macie jakiś pomysł na zwierzątko ? 26 listopada 2012, 19:39 dzięki za prawienie morałów, ja zaproponowałam mojemu dziecku a nie wciskam na siłę. dziecko uczy się po przez to jakiegoś obowiązku , opieki itd . A zresztą nie będę się tłumaczyć bo nie ma sensu... dziękuję tym co odp na moje pytanie bo o to mi to poszukaj sobie wypowiedzi osób doświadczonych w temacie, np. Doroty Sumińskiej. Salemka, oczywiście nie oddaje się kota czy czegokolwiek innego po narodzinach dziecka, ale to jest inna sytuacja. Pokazywać co dobre to przygarnąć zwierzaka ze schroniska albo nawet poszukać ewentualnego gryzonia w anonsach czy jest pełno takich którzy oddadzą swój chwilowy kaprys z całym asortymentem. Salemka 26 listopada 2012, 19:53 Swojego kota mam od organizacji pomagającej zwierzętom. 26 listopada 2012, 20:02 Salemka napisał(a): napisał(a):napisałam o co mi chodzi, o bezmyślność wynikającą z egoizmu. Odpowiedzialnie to znaczy: zaczyna się szukanie zwierzaka od określenia, co można mu osobiście zaoferować(i jest to szeroki zakres rozważań), potem można zastanawiać się nad własnymi oczekiwaniami a na końcu wybiera się najlepszą możliwą "zwierzęcią opcję". A nie kupić jeża ze sklepu bo to fajnie powiedzieć "mam jeża(i nic o nim nie wiem, mama sprząta jego kupe)", niewszystkie zwierzęta są do udomowienia, więc nie nakręcajmy tego cyrku kosztem mniejszych i bez zgadzam się z Tobą. I nie chodzi mi o to, że to co opisałaś jest złe - bo, ale odpowiedzialność to także zastanowienie się, jakie zwierzę chcę mieć - później reality check - czy mogę mu zapewnić odpowiednie warunki. Jak nie to trudno. Nie będę mieć takiego zwierzaka, ale może inny? Co w tym nieodpowiedzialnego? wytłumacz mi. Rzucasz zupełnie bezpodstawne oskarżenia. Fajnie, że dbasz o dobro zwierząt, ale nie zagalopowuj się tak...już tłumaczę, jestem zdania że tylko ludzie, którym zależy najbardziej i naprawdę, zasługują na to by posiadać jakiekolwiek zwierze. W ten sposób można sukcesywnie zmniejszać ilość np psów w schroniskach i tych które kończą żywot umierając z głodu przywiązane do drzewa, a nawet tych które nieświadomie robią krzywdę ludziom, bo są niezsocjalizowane(całe życie na łańcuchu). Wybieram taki sposób selekcji chętnych na zwierzaka, bo zmniejsza on ryzyko występowania wyżej wymienionych sytuacji. Przecież im trudniej jest coś dostać czy osiągnąć, tym bardziej się to szanuje. A Autorce tematu nie chciałam prawić morałów, miałam nadzieję, że coś do kogoś dotrze, bo dziecku się zwierzaka nie kupuje. Czepiam się słów, bo nie kupić(nawet jeśli się płaci to nie pokazuje się tego dzieciom i nie mówi) i nie dziecku tylko dla całej rodziny, jako jej nowy członek. Może i jestem w Waszych oczach dziwna, ale nie chcę źle ani dla potencjalnej rodziny ani dla zwierzaka, a behawiorystyka zwierząt jest mi baaaardzo bliska :). Dołączył: 2007-08-27 Miasto: Hamak Liczba postów: 10059 26 listopada 2012, 20:08 ja nigdy nie mialam chomika zolwia etc ale mam teraz 2 szczury i je polecam:) chomik, zolw....dla mnie nuda, co takie dziecko bedzie z zolwiem robic?chomiki sa (badzmy szczerzy) malo madrymi zwierzątkami, choc fakt, uroczymi;)szczury są świetne, sa przede wszystkim badrzo fajne jesli sie je obserwuje, mnie do tej pory bawi patrzenie jak szczurek je, jak sobie wybiera najlepsze kaski i ucieka, jak sobie robi gniazdko w domku, chowa wszelkie szmatki w jednym miejscu zeby miec "bazę";), poza tym szczurki sa zdecydowanie bardziej towarzyskie od chomikow czy zolwi, ze szczurkiem mozna sie naprawde zaprzyjaznic, jesli dba sie o szczurki i poswieca im duzo czasu uwagi i da im sie duzo ciepla(chociaz nie wiem czy na 6 latka to nie za duzo- zalezy jak bardzo lubi zwierzeta i jak bardzo ma ochote sie zwierzatku poswiecic). Maly pewnie mialby duza frajde w urzadzaniu kaltki, taki szczurek musi miec czym sie zajac w klatce, wszelkiego typu jakies tunele, galezie, hamaczki, szczurki uwielbiaja :)minusy:konieczne wybiegi, zabezpieczenie kabli, szpar etc zeby szczur niczego nie pogryzl,duża klatka z pięterkamikrótko zyje:(adopcja przynajmniej 2 szczurkow tej samej plci, zwierzeta typowo stadne ;) Nie wiem czy nie przesadzilam ze szczurkiem, nie wiem jak rozwiniety jest 6 latek ;) jesli sama chcesz sie zajmowac tym zwierzatkiem i ma byc bardziej dla Ciebie niz dziecka to polecam, jesli chodzi o to zeby dziecko samo wszystko robilo, zmianialo zwirek , wode, oswajalo zwierzaka z czlowiekiem no to moze byc trudno, bo ze szczurkiem czasem jest sporo roboty a klatka- jak mowilam, musi byc przyjemnosc jest ogromna bo to sa inteligentne zwierzaki i czasem mogą nieźle zaskoczyc czlowieka:)Polecam forum jesli bys zaczela o nich myslec, i tam zapoznanie sie chociaz z podstawami jesli chodzi o te zwierzątkaPapuzek nie polecam, potrzebuja byc wypuszczane zeby sie wylatac a przy tym bardzo paskudzą, w dodatku sa bardzo glosnymi zwierzętami wiec zwyczajnie po czasie trafi Was szlag. Ktoś cos wspomnial chyba o koszatniczce czy myszoskoczku- to mogloby sie dzieciakowi spodobac, fakt, to takie slodkie kuleczki ;).Nie polecam świnek morskich- moim zdaniem szybko mu sie znudzi taka swinka morska...Żółwi nie polecam bo są wymagajace, terraria sa strasznie drogie a taki zolw (jeszcze zalezy jakiego byscie chcieli) potrzebuje naprawde sporego terrarium. Na pewno nie polecam też wszelkich kameleonow czy innych takich ;),Uff, nie no jest nad czym myśleć, możliwości jest mnóstwo ale przede wszystkim pamietaj ze zanim sie zdecydujesz przemysl wszelkie za i przeciw, plusy i minusy trzymania danego zwierzatka no i byloby juz w ogole super gdybys na jakims porzadnym forum poczytala co i jak przygotowac i jak zajmowac sie danym zwierzatkiem zeby bylo mu dobrze :-) Salemka 26 listopada 2012, 20:14 Masz dużo racji, ale uważam, że nie słusznie naskoczyłaś na autorkę - bo brak Ci podstaw, żeby ocenić ja jako tą, która nie będzie dbała, kochała i traktowała zwierzaka, jak członka rodziny. Kartofelek80 26 listopada 2012, 20:32 ja bym za psem obstawała vibeke33 26 listopada 2012, 20:33 Ja jestem zdania, że jeżeli dziecko samo nie namawia na zwierzaka to lepiej go nie kupować. Zwierzaka można kupić dziecku które się jakimś zwierzakiem zainteresuje na tyle, że będzie wiedział o nim naprawdę sporo. Sama mam świnkę morską ..ot kaprys córki. Nie ja ją kupiłam tylko babcia ( ja się dowiedziałam po fakcie) . No i finał jest taki, że to ja się nią opiekuję, karmię, sprzątam itd. Zwierzak to obowiązek .. komu go dasz jak pojedziecie na wakacje np?. Dołączył: 2009-01-12 Miasto: Warszawa Liczba postów: 2148 26 listopada 2012, 20:40 Pandorcia napisał(a):\zwierzatko to nie zabawka;/!!!!!!!!!A powiedz mi mądralo, kiedy autorka ma się przekonać jakie jej dziecko ma stosunek do zwierząt??? 6 lat to już moim zdaniem spore dziecko, które powinno uczyc sie opieki i odpowiedzialności. jeśli kupuje się chomika 2 letniemu dziecku a takich przypadków jest milion to wtedy przesada, ale moim zdaniem zwierze = prawidłowy rozwój dziecka. A synek ma rodzeństwo? Dołączył: 2007-08-29 Miasto: Tomaszów Mazowiecki Liczba postów: 11 26 listopada 2012, 20:42 Hej!!! \Ja też mam syna w wieku 6 lat. CHciał bardzo zwierzątko. Zastanawialismy się jakie, bo pies i kot odpadał zdecydowanie. Rozmawialiśmy w sklepie zoologicznym i pan polecił nam tylki i tylko świnke morska. Kupilismy. Jest cudna. Nie ucieka po katach jak chomik, reaguje na glos, chodzi za nami jak pies jak jest wypuszczona z klatki. Jak przychodzimy do domu, czeka na nas w klatce, stoi na łapkach i jak nikt do niej nie podejdzie to piszczy. Wskakuje nam sama na kolana, chce żeby ją głaskać i przy tym tak fajnie mruczy. Jest cudna. Przede wszystkim nie gryzie jak chomik i nie ucieka. Zdecydowanie polecam świnkę. A synek się z nią fajnie bawi, buduje jej z klocków a ona tam wchodzi. Pozdrawiam NastyGal 26 listopada 2012, 20:44 Mam lepszy pomysł - kup zwierzątko sobie, a dziecku tylko powiedz, że ma o nie dbać i niech będzie ono jego ale "na niby" (mniemam, że chcesz nauczyć go odpowiedzialności?) , dzieciak znudzi się za miesiąc, a zwierzątko trzeba karmić, sprzątać po nim itp. - Ty musisz potem przejąć te obowiązki, jeśli tak by się stało. Może rybki? Edytowany przez NastyGal 26 listopada 2012, 20:48
Jeśli szukasz produktu dla młodego artysty, postaw na zestaw kreatywny dla 3-latka. W naszym asortymencie są kolorowanki, wyklejanki, wydrapywanki, a także pakiety kolorowych, bezpiecznych kredek, flamastrów czy farbek. Ciekawym urozmaiceniem są kredki do wanny, które po kąpieli można z łatwością usunąć z ceramiki.
Nasza misja Redakcja Ciąża Planowanie ciąży Objawy ciąży Kalendarz ciąży I trymestr ciąży II trymestr ciąży III trymestr ciąży Dieta w ciąży Zdrowie w ciąży Bezpieczeństwo w ciąży Moda w ciąży Poród Połóg Niemowlę Noworodek 2. miesiąc rozwoju 3. miesiąc rozwoju 4. miesiąc rozwoju 5. miesiąc rozwoju 6. miesiąc rozwoju 7. miesiąc rozwoju 8. miesiąc rozwoju 9. miesiąc rozwoju 10. miesiąc rozwoju 11. miesiąc rozwoju 12. miesiąc rozwoju Zdrowie niemowlęcia Bezpieczeństwo Pielęgnacja niemowlęcia Karmienie niemowlęcia Szafa niemowlęcia Maluch 1-3 Rozwój rocznego dziecka Rozwój 2-latka Rozwój 3-latka Żywienie malucha Zdrowie malucha Bezpieczeństwo malucha Wychowanie malucha Zakupy dla malucha Zabawa z maluchem Maluch w podróży Przedszkolak Rozwój przedszkolaka Wychowanie przedszkolaka Przedszkole Zdrowie przedszkolaka Bezpieczeństwo przedszkolaka Modny przedszkolak Pokój przedszkolaka Rodzeństwo Zwierzęta dla przedszkolaka Starsze dziecko Edukacja Psychologia Bezpieczeństwo dziecka Sport Nastolatek Czas wolny Dziecko szkolne Rodzice Mama Tata Rozrywka Zdrowie rodziców Turystyka Prawo Kuchnia Trening Związki Ciąża Planowanie ciąży Objawy ciąży Kalendarz ciąży I trymestr ciąży II trymestr ciąży III trymestr ciąży Dieta w ciąży Zdrowie w ciąży Moda w ciąży Poród Połóg Bezpieczeństwo w ciąży Niemowlę Noworodek 2. miesiąc rozwoju 3. miesiąc rozwoju 4. miesiąc rozwoju 5. miesiąc rozwoju 6. miesiąc rozwoju 7. miesiąc rozwoju 8. miesiąc rozwoju 9. miesiąc rozwoju 10. miesiąc rozwoju 11. miesiąc rozwoju 12. miesiąc rozwoju Zdrowie niemowlęcia Bezpieczeństwo Pielęgnacja niemowlęcia Karmienie niemowlęcia Szafa niemowlęcia Maluch 1-3 lata Rozwój rocznego dziecka Rozwój 2-latka Rozwój 3-latka Żywienie malucha Zdrowie malucha Bezpieczeństwo malucha Wychowanie malucha Zakupy dla malucha Zabawa z maluchem Maluch w podróży Przedszkolak Rozwój przedszkolaka Wychowanie przedszkolaka Przedszkole Zdrowie przedszkolaka Bezpieczeństwo przedszkolaka Modny przedszkolak Pokój przedszkolaka Rodzeństwo Zwierzęta dla przedszkolaka Rodzice Mama Tata Rozrywka Zdrowie rodziców Turystyka Prawo Kuchnia Trening Finanse Związki Zobacz też Bezpieczeństwo przedszkolaka Modny przedszkolak Pokój przedszkolaka Przedszkole Rodzeństwo Rozwój przedszkolaka Wychowanie przedszkolaka Zdrowie przedszkolaka Wszystko, czego potrzebujeszna Twoim mailu Newsletter Hellomama da Ci dostęp do materiałów tworzonych z myślą o Tobie i Twoim dziecku. Zostań z nami jeszcze chwilę! Zapisz się do newslettera HelloMama Zyskaj dostęp do materiałów tworzonych z myślą o Tobie i Twoim dziecku.
Wątek: Zwierzątko domowe dla dziecka . Polub Familie.pl na Facebooku. Poleć link znajomym. Dodaj nowy wątek Odpowiedz. 35 odp. Strona 2 z 2 Odsłon wątku: 14865
Większość dzieci marzy o własnym zwierzątku, a rodzice nierzadko ulegają namowom swoich pociech i dla świętego spokoju godzą się na to, by w domu zamieszkał pies lub kot. Niestety, decyzja bywa często nieprzemyślana, a dziecko nudzi się nowym nabytkiem w momencie, gdy okazuje się, że zwierzę w domu to duża odpowiedzialność. Aby nie doszło do sytuacji, w której wymarzony pupil staje się zbędnym balastem, przygarnięcie zwierzęcia należy dobrze przemyśleć. Jest to decyzja całej rodziny, przy czym najważniejszy głos mają rodzice, ponieważ to na nich ciąży odpowiedzialność za nowego domownika. Wybór zwierzęcia dla dziecka powinien być przemyślany także pod kątem wieku i dojrzałości malucha. Sześciolatek marzący o psie z pewnością obieca, że będzie go wyprowadzał na dwór każdego dnia, ale rodzic powinien spojrzeć na tę obietnicę realnie. Psy i koty żyją kilkanaście lat, dlatego wprowadzenie ich do domu wiąże się z odpowiedzialnością na wiele lat. O domowych zwierzątkach dla dzieci opowie Dorota Zawadzka. Zobacz 3 odpowiedzi na pytanie: Jakie zwierzątko do domu ? Systematyczne pobieranie treści, danych lub informacji z tej strony internetowej (web scraping), jak również eksploracja tekstu i danych (TDM) (w tym pobieranie i eksploracyjna analiza danych, indeksowanie stron internetowych, korzystanie z treści lub przeszukiwanie z pobieraniem baz danych), czy to przez roboty, web crawlers Autor: Marta Sobieraj, Kategoria: DzieciJeżeli Twoje dziecko marzy o zwierzątku, musisz dokładnie przemyśleć tę decyzję. Zakup musi być przemyślany. Na co więc się zdecydować?1. Pies - to najczęstsze marzenie dzieci. Trzeba mu jednak poświęcać sporo czasu - na zabawy i wyprowadzanie. Najlepiej sprawdzi się dla dziecka powyżej 7 lat. 2. Króliczek - sympatyczny i milutki. Lubi głaskanie, jednak nie przepada za noszeniem na rękach. Będzie odpowiedni dla starszego dziecka - powyżej 6 lat. 3. Kotki - są niezwykle urocze. Jednak zbyt mocne ściskane lub rozbawione mogą powodować zadrapania. Potrafią też wyrządzać szkody domowe. Nadają się dla starszych dzieci - powyżej 8 lat. 4. Rybki - są najmniej kłopotliwe. Trzeba pamiętać tylko o regularnym dokarmianiu i oczyszczaniu akwarium. Nadają się dla dziecka bez względu na wiek. Zobacz też: . 260 241 299 172 408 132 486 497

jakie zwierzątko dla 3 latka